เมื่อเวลา 10.00 น. ของวันที่ 26 สิงหาคม เรือลาดตระเวนหุ้มเกราะชั้นอาร์เชอร์ แรคคูน (HMS Racoon) เดินทางถึงแซนซิบาร์ทาวน์และทอดสมอในแนวเดียวกับเรือทรูชและเรือสแพร์โรว์ เมื่อเวลา 14.00 น. เรือลาดตระเวนหุ้มเกราะชั้นเอ็ดการ์ เซนต์จอร์จ (HMS St George) ซึ่งเป็นเรือธงของสถานีแหลมและแอฟริกาตะวันออก (Cape and East Africa Station) เคลื่อนเข้าไปในท่าเรือ บนเรือบรรทุกพลเรือตรี แฮร์รี รอว์ซัน (Harry Rawson) และนาวิกโยธินและกะลาสีเพิ่มเติม ในเวลาใกล้เคียงกันนั้น คำตอบของลอร์ดแห่งซอลสบรีก็มาถึง โดยอนุญาตให้เคฟและรอว์ซันใช้ทรัพยากรที่มีอยู่เพื่อโค่นสุลต่านคาลิดลงจากอำนาจ[33] โทรเลขนั้นเขียนว่า "คุณได้รับอนุญาตให้มาตรการใดก็ตามที่คุณคิดว่าจำเป็น และรัฐบาลในสมเด็จพระราชินีสนับสนุนการกระทำของคุณ อย่างไรก็ตาม อย่าพยายามกระทำการใด ๆ ที่คุณไม่มั่นใจว่าสามารถบรรลุผลสำเร็จได้"[31]

เคฟพยายามเจรจาเพิ่มเติมกับคาลิดแต่ล้มเหลว และรอว์ซันยื่นคำขาดว่า สุลต่านคาลิดต้องลดธงของพระองค์ลงและออกจากพระราชวังภายในเวลา 09.00 น. ของวันที่ 27 สิงหาคม มิฉะนั้นเขาจะเปิดฉากยิง ในตอนบ่าย เรือพ่อค้าทุกลำแล่นออกจากท่าเรือ และสตรีและเด็กชาวอังกฤษถูกนำตัวไปยังเรือเซนต์จอร์จ และเรือของบริษัทเดินเรือไอน้ำอังกฤษ-อินเดีย (British-India Steam Navigation Company) เพื่อความปลอดภัย คืนนั้น กงสุลโมฮันบันทึกว่า "ความเงียบที่ปกคลุมแซนซิบาร์น่ากลัวยิ่ง ปกติมีการตีกลองหรือทารกร้องไห้ แต่คืนนั้นไม่มีแม้สักเสียง"[34]